Communication, Literature, Philosophy

Samenvatting:
Literatuurfilosofische essays over het spanningsveld tussen de intentie van de literaire schrijver en de intentie van de lezer.

Recensie:
In het debat over interpretatie gaat het altijd over de grenzen van de interpretatie. Er zijn lezers die menen dat het initiatief bij het verlenen van betekenis aan een tekst geheel bij de lezer ligt. Eco gelooft dat niet, hij staat op het standpunt dat er interpretaties bestaan die absoluut onaanvaardbaar zijn: 'Dat houdt in dat de geïnterpreteerde tekst zijn interpreteren restricties oplegt'. 'De grenzen van de interpretatie vallen samen met de rechten van de tekst'. Daarmee verklaart Eco zich tegenstander van het zogenoemde deconstructivisme. In zijn zeer erudiete overzicht van de geschiedenis van de interpretatie staat hij ook niet aan de kant van de hermetische traditie, die de tekst als een open universum beschouwt waarin de interpreet een oneindig aantal verbanden kan ontdekken. Voor een deel is deze moeilijke, in veel wetenschappelijk jargon besproken materie al aan de orde gesteld in Eco, 'Over interpretatie' (a.i. 93-12-158-X). Maar dit keer pakt Eco heel breed uit en gaat het ook over reële interpretaties, over metaforen, vervalsingen, imitaties. Een rijk boek, dat studieuze lectuur behoeft.