Het kost me momenteel behoorlijk veel moeite om bij te blijven en om alle informatie-stromen overzichtelijk te houden. Los van de controle mindset, hoe ik me voel: van overweldigend (1) tot het gevoel van alles onder controle te hebben (10). (=kwantificeerbare schaalindeling)
Dit stuk is voor mijzelf conceptualiserend & probleemverkennend

De gefragmenteerde informatie via zovele bronnen: social media (Facebook, Twitter, LinkedIn), kranten, TV, radio, en persoonlijke + telefoongesprekken die daar weer naar verwijzen. Het is vergelijkbaar met de information overload waar we met de opkomst van Internet halverwege de jaren ’90 opnieuw voor werden gewaarschuwd. Het gevaar is niet zozeer de overload als wel de information pollution :
Informatie vervuiling: de verontreiniging (besmetting) van informatievoorziening (stromen en media) met irrelevante, overbodige, ongevraagde en laagwaardige informatie. 
De verspreiding van nutteloze en ongewenste informatie kan een nadelig effect op de menselijke activiteiten hebben. Het wordt beschouwd als een van de nadelige gevolgen van de informatierevolutie.

Er kan vanuit de informatieleer een hiërarchie aangegeven worden om onderscheid te maken tussen gegevens (data), informatie, kennis en wijsheid. De gegevens (data) zijn sensaties, feiten, cijfers, enz., die onafhankelijk en atomair van aard zijn. Informatie kan worden omschreven als georganiseerde data, de patronen die in de gegevens bestaan??, of de onderliggende betekenis van samenhangende stukken data. Kennis is het vermogen om informatie te begrijpen en te gebruiken. Wijsheid is het vermogen om op de beste manier gebruik te maken van kennis. 

Het gebrek aan kwalitatief hoogwaardige informatie is een deel van het probleem, maar ook alles waardoor aandacht van lezer, luisteraar of kijker (de ontvanger van de boodschap) wordt afgeleid van de essentie (of de informatieverwerkende taak) verontreinigt de ontvangen en te verwerken informatie.
Spam (ongevraagde reclame) verpakt in de vorm van belangrijk lijkende email, en interstitials (verplichte, niet te skippen banners of reclame tussen webpagina’s of filmpjes) irriteren mij persoonlijk het meest.

Er zijn meerdere informatie vervuilende krachten actief op Internet: social media die content reduceren tot visuele appetizers (waar zijn de hapklare brokken gebleven?), die als maaltijd met je netwerk gedeeld en becommentarieerd worden, en het al dan niet geautomatiseerde content-spinning van informatie-producten (alsof je oude lektuur in een mixer gooit en het resultaat opnieuw als origineel werk uitgeeft).
Omdat Google tekstueel redundante content bestraft met een lagere ranking worden behalve goede teksten ook slechte teksten gehusseld zodat het uniek lijkt. De automatische vertalingen en vertalen naar een andere taal en terugvertalen is zo’n trucje wat de content meestal niet ten goede komt.

In mijn boek De Bias (The Bias) zal ik hier ook verder op ingaan.